Dünyanın en büyük buzdağı olarak bilinen A23a, uzun yıllar süren yolculuğunun ardından Güney Georgia Adası’nın kıyısında sığ sulara oturdu. Yaklaşık iki Büyük Londra büyüklüğünde olan dev buz kütlesi, bilim insanlarının dikkatle takip ettiği kritik bir döneme girdi. A23a’nın erime sücretinin artmasıyla birlikte okyanus ekosistemini dönüştürecek büyük değişimlerin yaşanabileceği belirtiliyor.
BUZDAĞI PARÇALANMAYA BAŞLAYABİLİR
A23a’nın güneybatı sahillerinde parçalanmaya başlaması beklenirken, bölgedeki balıkçılar dev buz kütleleriyle mücadele etmek zorunda kalabileceklerini belirtiyor. Özellikle bölgede yaşayan macaroni penguenlerinin ve diğer deniz canlılarının gıda kaynaklarının azalması riskine dikkat çekiliyor. Ancak bilim insanları, buzdağının erimesiyle okyanusa salınan besinlerin deniz ekosisteminde olumlu etkiler yaratabileceğini de belirtiyor.
İngiltere Antarktika Araştırma Kurumu'ndan Prof. Nadine Johnston, "Bu, çöl ortasına dev bir besin bombası bırakmak gibi" diyerek eriyen buzdağının okyanus ekosistemine sağlayabileceği katkıya dikkat çekti. Buzdağının içinde yıllarca kilitli kalan besinlerin, erimeyle birlikte suya karışması sonucu fitoplankton popülasyonunda büyük bir patlama yaşanabileceği tahmin ediliyor.
40 YILLIK YOLCULUĞUN SONU
A23a’nın hikayesi, 1986 yılında Antarktika’daki Filchner-Ronne Buz Sahanlığı’ndan kopmasıyla başladı. O tarihten bu yana okyanus akıntılarında sürüklenen buzdağı, geçen Aralık ayında serbest kaldı ve daha sıcak sulara doğru ilerledi.
Prof. Huw Griffiths, "Buzdağının kaçınılmaz sonu erimektir. Ancak A23a’nın bu kadar uzun süre dayanması ve yalnızca yüzde 25’ini kaybetmesi oldukça şaşırtıcı" diyerek buzdağının dayanıklılığına dikkat çekti.
BBC'nin haberine göre; bilim insanları, buzdağının şu anki konumunun çevredeki ekosistem üzerinde hem olumlu hem de olumsuz etkiler yaratabileceğini vurguluyor. Dev buz kütlesi, okyanus tabanının üzerinden geçerken kayalara ve deniz tabanındaki ekosistemlere zarar verebilir. Deniz mercanları, deniz salyangozları ve süngerler gibi binlerce canlının yaşam alanı yok olabilir. Ancak uzun vadede, eriyen buzdağının okyanusa sağladığı besinlerin yeni ekosistemlerin oluşmasına katkı sağlayabileceği belirtiliyor.
